Kaixo! Zer moduz? Sartu, ez geratu hor. Ni ePuin naiz, lurperatzailea, eta orain nire hilerrian zaudete. Nire istorio-hilerrian. Hilobi guztien azpian, istorioak daude lurperatuta: gorroto-istorioak, zikoizkeria-istorioak, harrokeria-istorioak, lizunkeria-istorioak, inbidia-istorioak… Heriotza-istorioak… Nire eginkizuna da istorio horiek ondo gordeta edukitzea, baina beti pentsatu izan dut iragana ezkutatzea ez dela lagungarria ikasteko. Eta ez da lagungarria betiko akatsak saihesteko… Edo are errepikatzera animatzen gaitu. Nolanahi ere, nire nagusiak oso lanpetuta daude istorio berriak sortzen, eta ez dute denbora askorik kanposantu honetan gertatzen dena egiaztatzeko. Eta dugu inor engainatuko, ez didate hain ondo ere ordaintzen… Beraz, nahi baduzue, zuekin partekatu ditzaket istorio horietako batzuk… prezio onean, noski. Orduan, zer diozue, baietz? Konforme, aukera dezagun hilobi bat… Ea… Bai, istorio hau ezin hobea da. Baditu jelosia, bakardadea, eromena, gaiztakeria. Badu heriotza ere. Aspaldiko bi lagunek elkar topatu zutenekoa kontatzen du: egunean jartzen saiatzen dira, baina haietako baten burua, agian, ez dago unerik onenean. Batzuetan, gizakiaren gaixotasunik handiena zera da, bakardadea deitzen dioten hori.